Κόντρα με φόντο τον Λευκό Οίκο.

2013-10-25 16:12

Olympus has fallen ή White House down..;

Εμείς τις είδαμε και τις δυο και τις παρουσιάζουμε.

 

    Με αφορμή την κυκλοφορία δυο ταινιών με το ίδιο θέμα, είπαμε να κάνουμε μια σύγκριση αντί ενός κριτικού κειμένου, και να δούμε τα υπέρ και τα κατά της καθεμιάς. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που δυο στούντιο τολμούν να προβάλλουν την ίδια σχεδόν περίοδο φιλμ με πανομοιότυπη ιδέα και νομίζω πως είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε μερικές από αυτές τις στιγμές του Hollywood. 

    Καταρχήν κι όσον αφορά τις δυο ταινίες που σας παρουσιάζουμε σήμερα, η πλοκή είναι, και στις δυο, η κατάληψη του Λευκού Οίκου, από τρομοκράτες στη μια κι από "εσωτερικούς" αγανακτισμένους πράκτορες-προδότες στη δεύτερη, με τη ζωή του Προέδρου να κινδυνεύει και έναν αστυνομικό να τα βάζει με όλο τον κόσμο για να τον σώσει. Και στις δυο περιπτώσεις το σχέδιο των "κακών" πετυχαίνει και ο Λευκός Οίκος βρίσκεται στα χέρια τους, ενώ οι ήρωες-αστυνομικοί(Gerard Butler vs Channing Tatum) έχουν την ευκαιρία να εξιλεωθούν και να σώσουν τη χώρα. Με μια μικρή διαφορά τη "μάχη" των καλών κερδίζει ο Τatum αφού θα βρεθεί στη δύσκολη θέση να σώσει και την ίδια του την κόρη, εκτός από τον Πρόεδρο.

    Ο Butler στο Olympus has fallen υποδύεται τον Mike Banning, πράκτορα της Μυστικής Υπηρεσίας, ο οποίος είναι σε δυσμένεια, αφού ο Πρόεδρος, και πρώην φίλος και συμπολεμιστής του, τον θεωρεί υπεύθυνο για το θάνατο της γυναίκας του, μερικά χρόνια πριν, σε ατύχημα. 
Από την άλλη, ο Tatum είναι ένας αστυνομικός της Ουάσιγκτον που βρίσκεται στο Λευκό Οίκο για μια συνέντευξη για να μπει στη Μυστική Υπηρεσία, σε μια προσπάθεια να αποδείξει στους γύρω του και στην κόρη του ότι μπορεί να τα καταφέρει σε αυτό το δύσκολο πόστο. 
Και οι δυο, θα βρεθούν.. συμπτωματικά παγιδευμένοι μέσα στο κτίριο την ώρα που γίνεται η κατάληψη κι έτσι αναλαμβάνουν να κάνουν το καθήκον τους ως πράκτορες και πατριώτες.

    Στο ρόλο του Προέδρου, παρά την αδυναμία μας στον Jamie Fox, θα δώσουμε ένα προβάδισμα στον Aaron Eckhart, καθώς είναι αρκετά πιο.. δυναμικός! Ίσως βέβαια αυτό να είναι και κάτι για να αμφισβητηθεί η ρεαλιστικότητα του ρόλου, καθώς δύσκολα θα φανταζόμαστε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να παλεύει σώμα με σώμα με τους εγκληματίες!

    Όσον αφορά τους κακούς, στο Olympus has fallen έχουμε Βορειοκορεάτες τρομοκράτες να θέλουν να "τιμωρήσουν" τις ΗΠΑ καθώς θεωρούν πως με δική της ευθύνη υπάρχει αυτό το πολεμικό κλίμα στην περιοχή της Κορέας, ενώ στο White House down έχουμε να κάνουμε με έναν Αμερικανό πράκτορα που στήνει όλη αυτή την επιχείρηση εισβολής, για να εκδικηθεί το θάνατο του πεζοναύτη γιου του.
Και πάλι θα δώσουμε προβάδισμα αληθοφάνειας στην πρώτη εκδοχή. Άλλωστε οι Αμερικάνοι είναι πολυ.. πατριώτες για να κάνουν κάτι τέτοιο! Κι όλο το κλίμα της δεύτερης ταινίας με τη "σύγκρουση πατριώτη1 με τον πατριώτη2" καταντά υπερβολικό και χιλιοπαιγμένο, σε κάποια σημεία.

    Στο σκηνοθετικό τιμόνι βρίσκονται δυο καταξιωμένοι επαγγελματίες, που εξηγούν και το γιατί η κάθε ταινία, μπορεί να είναι όμοια με την άλλη, δεν είναι όμως ίδια, και γιατί η πρώτη ξεχωρίζει αρκετά από τη δεύτερη.
Στην πρώτη περίπτωση και το Olympus has fallen, την επιμέλεια της σκηνοθεσίας έχει ο Antoine Fuqua(Training day, Brooklyn's finest) και στην δεύτερη και το White House down ο Ronald Emmerich(Independence day, Godzilla, The patriot). Έτσι δεν είναι δύσκολο από την "προυπηρεσία" τους να καταλάβουμε γιατί η δεύτερη ταινία είναι πιο πατριωτική και η πρώτη πιο .. περιπέτεια.

    Τέλος, και στα δυο έχουμε κι ενα παιδικό χαρακτήρα που προσφέρει λίγη ακόμη αγωνία. Η μικρή Emily Cale(κατά κόσμον Joey King),στη δεύτερη ταινία, θα λέγαμε πως είναι από περιττή ως εκνευριστική μερικές φορές. Είναι ένα κορίτσι που λατρεύει τον Πρόεδρο και ότι έχει σχέση με την Προεδρία, δεν είναι ξεκάθαρο όμως το αν βοηθά ή όχι τους ήρωες. Μια τη βλέπουμε να ανεβάζει στο YouTube βίντεο με το οποίο οι Αρχές ταυτοποιούν τους δράστες, και την άλλη την "πιάνουν" οι κακοί επειδή δεν έχει βάλει σίγαση στο κινητό της!
Από την άλλη, ο γιος του Προέδρου Άσερ, Κόνορ(κατά κόσμον Finley Jacobsen) κάνει ό,τι θα έπρεπε να κάνει και στην πραγματικότητα. Ακολουθεί τις οδηγίες του ειδικού πράκτορα Banning και δε δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα σε αυτόν και στον πατέρα του. Χωρίς να χάνεται η απαραίτητη δράση μέχρι το παιδί να καταφέρει να βγει από το κτίριο, δε μας απασχολεί κάθε λίγο και λιγάκι με περιττά κλάματα κι άχρηστες.. ατυχίες!

    Το ποια ταινία θα δείτε είναι στη δική σας κρίση. Εμείς νομίζω σας δώσαμε μια καλή εικόνα και για τις δυο.. μα έχουμε κι άλλο!!! Όπως είπαμε παραπάνω, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το Χόλυγουντ, είτε κατά λάθος είτε επίτηδες, εμφανίζει ταυτόχρονα δυο ταινίες με παρόμοιο θέμα. Ποιές ήταν οι πιο τρανταχτές? Ας τις θυμηθούμε μαζί!

 

1.Έκπτωτοι πλανήτες απειλούν τη Γη, με την πρώτη ταινία να κερδίζει με μεγάλη διαφορά στις εισπράξεις.

2.Τα μυρμήγκια.. βολτάρουν και το δεύτερο κερδίζει τις διπλές εισπράξεις!

3. Το 2000 ο πλανήτης Άρης εμπνέει τους δημιουργούς και ο Βαλ Κίλμερ τους θεατές, καθώς ξεχωρίζει.

 

4.Η ζωή του Τρούμαν Καπότε εις διπλούν. Φυσικά, ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν θριάμβευσε κερδίζοντας το Όσκαρ Ά ανδρικού ρόλου, με εισπράξεις 42 εκατ. δολαρίων έναντι σχεδόν τριών που κέρδισε η δεύτερη ταινία. 
5.Από τη μία ο Oliver Stone και από την άλλη το ντοκιμαντερίστικο στυλ του Paul Greengrass. Εδώ το box office (163-76) δεν αποτυπώνει και την αξία των ταινιών.
6.Το 2012, η Χιονάτη ξανάρχεται στο ..προσκήνιο και οι κακές μάγισσες δίνουν μάχη για την κορυφή. Αδιαμφισβήτητη νικήτρια η Theron, σε μια εκδοχή, του παραμυθιού, που μας άρεσε πολύ!
 
 
Εσείς ποιες εκδοχές προτιμάτε...?
 
Καλή διασκέδαση!